Veranderingen en verwachtingen: onze reis tussen culturen

 

“Moeten jouw kinderen niet naar school? Hoe is het om in Nederland te zijn? Welkom thuis.” Zomaar wat uitspraken en vragen die regelmatig langskomen. “Nee, mijn kinderen hebben school afgerond en wij zijn vrij. Het is goed om in Nederland te zijn, ook al missen we Papua. En nee, hoe leuk het ook klinkt, Nederland is niet meer ons “thuis”.

 

Waar is je thuis?

Mijn thuis is niet op “een vaste plek” op deze aarde. Mijn thuis is bij God. En daarom is mijn thuis op elke plek waar God mij zendt. Als Hij wil dat we in Papua zijn, dan is dat mijn thuis. Zendt Hij mij voor een poosje, voor een paar maanden naar Nederland, dan is dat voor die periode mijn thuis. Want thuis is de plek waar God is. Voor ons is dat nu Nederland en Alblasserdam, over een aantal weekjes is dat weer in Papua, Sentani. God is onze houvast. Alles om ons heen verandert, maar God verandert niet.(Hebreeën 13:8)

 

Kamerplant

Je zou ons leven kunnen vergelijken met een kamerplant. Een kamerplant zit vaak in een pot. De ene keer plaats je die misschien in je woonkamer, misschien is er een periode dat je hem in de douche zet, of een periode dat je hem buiten huis plaatst, om in de winter weer naar binnen te halen. De wortels van de plant, zitten in de grond van de pot. Met pot en al kan de plant verplaatst worden van de éne kamer naar de andere. Op sommige plekken zou de kamerplant het beter doen dan op de andere plekken. Daarom is het soms zoeken waar je zo’n plant neerzet. Een kamerplant heeft tijd nodig om zich aan de nieuwe omgeving aan te passen, voordat je kan ontdekken of hij ergens van “opbloeit” of juist een andere standplaats nodig heeft.

 

Zo is ons leven ook. Onze wortels liggen in God en in Zijn Woord. Soms plaatst God onze “kamerplantpot” in Nederland voor een paar maanden, om vervolgens weer terug te plaatsen in Papua. De wortels liggen verankerd in Hem. Maar op sommige plekken werkt “onze kamerplantpot” beter dan op andere plekken. Daarom wil ik vragen of jullie geduld met ons willen hebben. En dat vraag ik aan de mensen die leven op beide plaatsen. De kamerplant heeft de mogelijkheid om zich aan te passen, maar vaak heeft dat tijd nodig.

 

Als je een kamerplant van de ene plek op de andere plek plaatst, zou de kamerplant ontdekken dat er omgevingsfactoren zijn die hij prettig vindt, maar ook dat er omgevingsfactoren zijn die misschien zijn groei belemmeren. Droogte, donkerheid hebben een andere uitwerking dan een hoge luchtvochtigheid en veel licht. Daarom is het van belang dat er gekeken wordt naar de kamerplant. Wat heeft deze nodig? Wat zijn dingen die groei belemmeren en wat zou daaraan gedaan kunnen worden om de groei te bevorderen? En is het realistisch om te verwachten van een kamerplant dat hij zich in 2 maanden zich volledig heeft aangepast aan zijn nieuw omgeving?

 

Open houding

In de tijd dat we nu in Nederland zijn, hebben we inmiddels gemerkt dat een aantal mensen verwachtingen van ons hebben. Sommige verwachtingen worden uitgesproken. Anderen verwachtingen worden niet genoemd maar zijn er wel. Ook wijzelf hebben verwachtingen van anderen. Daarom is het belangrijk om daarover eerlijk te zijn en dingen naar elkaar uit te spreken, in plaatst van te verwachten dat wij aan al die (on)uitgesproken verwachtingen gaan voldoen.

En laten we eerlijk zijn, er zijn verwachtingen waaraan we willen voldoen, maar er zijn er ook waaraan we niet willen voldoen. Er zijn een aantal verwachtingen waarvan we ons “bewust zijn”, maar ook een heel hoop verwachtingen waarvan wij geen weet hebben. Waar we dus onbewust mensen mee kwetsen en waar mensen over oordelen alsof ze expres zijn bedoeld om een “standpunt” in te nemen en om mensen te kwetsen.

Laten we daarom heel duidelijk communiceren: Wij komen uit Papua en zijn ons niet bewust van alle (on)uitgesproken, culturele wetten vanuit kerken of christelijk gezindte. Wij komen uit een andere cultuur waarin we op een andere manier leven. Wij willen ons graag aanpassen naar deze Nederlandse cultuur, maar dat kan alleen als we ons bewust worden van “deze verwachtingen”. Daarom aan U, om deze duidelijk met ons te communiceren en het liefst in vraagvorm. “He, ik zie dat je dit doet… waarom eigenlijk? “ Daarnaast willen we heel duidelijk communiceren: Wij willen u te allertijde niet raken of bewust kwetsen, we hebben het beste met u voor.

 

Terug naar de plant…

Sommige mensen denken dat ze weten hoe ze deze kamerplant moeten behandelen… Een paar jaar geleden hadden ze namelijk ook zo’n plant. En toen werkte, dit en dat het beste. Daarom besluiten ze deze kamerplant opnieuw op dezelfde manier te behandelen als een aantal jaar geleden hebben gedaan. Ze zeggen: dit is deze plant en hij hoort in dit huisje en in deze kamer, want dat werkte vroeger ook. Maar ze vergeten te kijken naar de plant zelf, hoe staat de plant er nu bij. Is hij droog en heeft het water nodig? Ziet hij er inderdaad zo uit als jaren geleden, of heeft hij nu andere grondstoffen nodig?

 

Het kan wezen dat wij er nu wat anders uitzien en doen, dan een aantal jaren geleden. Of misschien zien we er wel hetzelfde uit als vroeger en denkt u inderdaad hoe u met ons moet omgaan. Maar de realiteit is dat wij zijn veranderd door de cultuur en het land waarin we mogen wonen. En u zelf ook. Ook u bent veranderd en niet dezelfde als een aantal jaren geleden. Laten we daarom kiezen voor ontmoeting en gesprek, voor vragen stellen in plaats van leven uit (on)uitgesproken verwachtingen. Laten we het gesprek aangaan en niet (ver)oordelen. Laten we opnieuw kennis maken en ontdekken hoe wij, maar ook u bent gegroeid de laatste tijd.