Vergelijken is zonde?

Galations 6:2-5 carry each other’s burdens, and in this way you will fulfill the law of Christ. If anyone thinks they are something when they are not, they deceive themselves. Each one should test their own actions. Then they can take pride in themselves alone, without comparing themselves to someone else. For each one should carry their own load.

 

“Ik ben niet zo goed als jij. Woh dat ziet er gaaf uit, dat wil ik ook! Moet je dat zien! “ Als we kijken naar het leven van anderen en de mooie foto’s van anderen: dan ineens kan zomaar het idee binnensluipen, dat die ander het wel heel goed voor elkaar heeft. En dat jouw leven, niet zo “mooi” is als dat van de ander. Wat we niet zien, is het leven wat achter het plaatje verschuild zit. Wij (be)(ver)oordelen op hetgeen wij zien.

 

Wij mensen zijn erg goed in vergelijken met anderen. Was dat niet de eerste zonde die in deze wereld kwam? Eva ging de vrucht van de boom vergelijken met al de andere vruchten in de hof. Het gevolg was, dat ze verlangde naar het verkeerde. Ondankbaar was. En dat wij met haar gezondigd hebben.

 

Ik denk dat we ons allemaal wel vergelijken met anderen. Ik doe het ook. Maar vaak wordt ik er ontevreden/ondankbaar van. Of ik wordt erg competitief en wil mezelf bewijzen. In beide gevallen heeft het vergelijken met de ander geen positieve uitwerking. Als ik mezelf vergelijkt met anderen, loop ik het risico om negatief te gaan denken over mezelf.  Mijn eigen prestaties en successen niet voldoende te waarderen. En vervolgens wordt ik ondankbaar of ik ga proberen te zijn zoals de ander is. Wat tot het gevolg heeft dat ik niet de persoon bent die God mij gemaakt heeft. Als ik dat lang genoeg volhoudt zou ik uiteindelijk opbranden, burn-out raken of overspannen. Ik doe namelijk iets waarvoor God mij niet bedoeld heeft. 

Maar wat nu als jij je vergelijkt met iemand die minder dan jou heeft? Heeft dat vergelijken dan dezelfde uitwerking? Hieronder wil ik één voorbeeld geven van een vergelijking.

 

Ik kan intens genieten van een warm bad. Als ik ongesteld ben verlang ik het meest naar een warm bad. Een warm bad, met opwekkingsmuziek aan en de lichten gedoofd is het fijnste wat je mij kunt geven. In Nederland is dat altijd beschikbaar(tenzij jouw huis geen bad heeft maar een douche). Ons huis in Nederland had een klein bad, dus in Nederland kon ik altijd een warm bad nemen. Nu wonen we in Papua. En een warm bad is er soms gewoonweg niet. Soms is het water warm. Soms wordt het water zonder reden, niet warm. En vaak gebeurd dat op de momenten dat ik een warm bad nodig heb. Ik kan mezelf dan vergelijken met iemand uit Nederland die altijd een warm bad tot zijn beschikking heeft. Ik wordt dan vervolgens knots chagarijnig en ondankbaar. Ik kan mezelf op zo’n moment ook vergelijken met mijn hulp in de huishouding. Zij heeft geen bad en wast zich in de rivier. Dan voel ik me beschaamd dat ik zo ondankbaar ben voor een koud bad. Een koud bad wordt dan zelfs een groot weldaad!  

 

Met wie vergelijken we ons? En wat is de uitwerking van deze vergelijking? Is het iets wat ons dichter bij God brengt? Is het iets wat ons vult met dankbaarheid? Of is het iets wat afbreuk doet aan de persoon die jij bent? Iets wat je vult met ondankbaarheid? Iets wat je competitief maakt? Of zorgt het er zelfs voor dat je anderen gaat pleasen en nadoen?