Stoppen of doorgaan?

 

Zou ik stoppen met schrijven? Wat heeft het voor zin dat ik schrijf? Wie leest dit eigenlijk? Wat voor impact maakt ik met mijn blog op de wereld? Stop maar gewoon, geef maar op. Het is een onbegonnen werk om te bloggen. Het is onbegonnen werk om mensen bij Jezus te brengen. Ze zullen je niet geloven, ze zullen niet luisteren. Misschien is er maar 1 iemand die jouw blog leest. Ik voel me ontmoedigd terwijl ik luister naar de gedachten die de duivel influistert.

Wat heeft God tegen mij gezegd over het schrijven en bloggen? “Ik zorg voor de publiciteit. Die mensen die het moeten lezen, zullen het lezen en het zal hun veranderen. Je woorden zullen van eeuwigheidswaarde zijn. Vele mensen zullen voor de poorten van de hel worden weggerukt, vanwege de woorden die jij schrijft. Wees niet bang om fouten te maken, schrijf maar gewoon de woorden die Ik geef.“ Toch ben ik bang. Bang dat ik faal. Bang dat ik fouten maak. Bang voor afwijzing en kritiek van anderen(vandaar dat ik zo’n grote keel opzette in mijn eerste blog😉). Bang dat mijn werk zinloos is, terwijl mijn hartsverlangen is dat mensen gered  en weggerukt worden bij de poorten van hel. Dat mensen bevrijd worden van “christelijke religie en tradities”, demonen en duivels. Dat mensen genezen worden van hun wonden en ziekten. Dat mensen Jezus aannemen als hun Verlosser en dat zij het Koninkrijk van God binnengaan doormiddel van de doop. “Laat Uw Koninkrijk kome en Uw wil worden gedaan hier op aarde; zoals het in de hemel gebeurd”.

Naar welke stem luister ik eigenlijk? Laat ik mij ontmoedigen door de duivel? Wat deed Nehemia eigenlijk? Wat was zijn antwoord op ontmoediging en kritiek van anderen? Ik wil je uitnodigen om Nehemia(een boek uit de bijbel)te gaan lezen om het antwoord erop te vinden. Ik geef je alvast een korte samenvatting: Nehemia had gebeden en gevast. Hij had toestemming gekregen om de muren van Jerusalem op te bouwen. En weet je wat Nehemia zei en deed toen er tegenstand kwam? Hij gaf antwoord: “De God van de hemel, Hij zal ons doen slagen en wij, Zijn dienaren zullen opstaan en gaan bouwen.” De tegenstand was daarmee niet weg, de kritiek bleef. Hij werd zelfs na het leven gestaan. Maar zijn reactie was: bouwen, bouwen, bouwen, doorgaan, doorgaan en doorgaan. Hij bemoedigde de ontmoedigde medebouwers aan, om door te gaan. Hij zei: “Wees niet bevreesd voor hen. Denk aan de grote en ontzagwekkende God en strijd voor uw broers, uw zonen en uw dochters, uw vrouwen en uw huizen.”  Hij doorzag listige plannen van de duivel. En bij ging door met bouwen. Toen de duivel heftiger ging reageren ging hij op halve kracht door. De helft van de bouwers werden bewakers en de anderen gingen door met het bouwen. 12 jaar lang bouwde Nehemia aan de muren van de stad van Jerusalem en de muren kwamen klaar. Nehemia gaf niet op, het werk waar God hem voor geroepen had. En gelukkig waren er medebouwers, die doorgingen door de bemoediging van Nehemia.

Zo ook ik, Ik ben niet van plan om te stoppen met bloggen. Ook al ben ik bang. Ik zal doorgaan en luisteren naar Gods stem en Zijn wil voor mijn leven. Ik zal opstaan en gaan bouwen, de gemeente van God in Nederland en in Papua. De God van de hemel, Hij zal ons doen slagen. Binnenkort volgt er weer een nieuwe blog!