Leren schrijven en we zijn weer terug

 


Samen met een vriendin heb ik mezelf de komende twee maanden toegelegd op het leren schrijven. Samen volgen we een online training die ons uitdaagt om te gaan schrijven. De eerste opdracht die we kregen was om een lijst met onderwerpen te maken waarover je zou kunnen schrijven. Elke keer als er een onderwerp in mij opkomt, kan ik deze toevoegen aan de lijst met onderwerpen waarover ik zou kunnen schrijven. Dit zorgt ervoor dat ik voldoende inspiratie hebt om een verhaal te schrijven.  Inmiddels heb ik al een lijstje met onderwerpen en is het tijd om één van deze te gaan uitwerken.  Wat deze schrijf training niet doet, is mij uitdagen om te schrijven in andere style’s. Daarin wil ik mezelf wel uitdagen. Dat houdt concreet in dat naast mijn normale “blog-style” er ook verhalen in andere vormen zullen komen. Te denken valt aan een spannend of hylarisch verhaal of een gedicht.


Schrijven zie ik als iets creatiefs. Schijven is voor mij een ontspanning. Schrijven is voor mij een manier om mijn gedachten te ordenen. Schrijven is een manier om mijn gevoelens te verwoorden. Schrijven is spannend, uitdagend, leuk. Schrijven is iets persoonlijks. Met verhalen schrijven kan ik iemand meenemen en een avontuur laten beleven die ze in het echt niet kunnen meemaken. Met schrijven kan ik mensen laten nadenken.


Inmiddels zijn we aangekomen in ons huis en zit ik op de bank te schrijven op mijn bloknote. Naast mij ligt “een leenhond” en de kinderen hangen rond op de bank, in de hangmat of op de knieën om de koffietafel. Op de koffietafel staat een bak met schrijkkralen. Het is bijna 12 uur in de middag, om 10 uur werden we vanmorgen wakker, nadat we vannacht weer een aantal uur actief waren. We moeten nog steeds ontbijten en hebben besloten dat we dat rond 12 uur zouden gaan doen. Ons ritme is nog ver te zoeken, maar gaat elke dag een stukje beter. Lang leve de jetlags! 😉


Wat ga je doen als je aangekomen bent in je huis? Vroeg een vriendin terwijl we nog in Nederland waren. Ik maak meestal geen plannen voor de eerste week. We zijn vaak zo brak en ontregeld van de reis en jetlag, dat we tijd nodig hebben om te landen. De eerste dag nadat we aankwamen heb ik eerst een douche genomen, wat erg welkom was na ruim 30 uur reizen. Ik had knallende hoofdpijn en moest bijna spugen door het slaaptekort. Na de douche kon ik 1,5 uur slapen terwijl mijn man op de kinderen lette. Wat voel ik me dankbaar voor een douche  met warmwater en een bed!  De rest van de dag hebben we besteed aan het wakker blijven, “een leenhond” Indih ontvangen, afscheid nemen van een collega, koffers uitpakken, praatje maken met de buren en wat spullentjes wegbrengen. We gingen die eerste avond vroeg naar bed om vervolgens midden in de nacht wakker te worden. Deze eerste week na de reis proberen we vaak relax te zijn. Rustig aan weer in een ritme te komen en vooral niet teveel plannen of willen. Daarna begint voor ons gezin de vakantie. Een tijd waarin veel mensen op verlof zijn en er meer tijd is om ons te focussen op ons gezin.


Waarom heb je niet zoveel geschreven tijdens je verblijf in Nederland? Ons verblijf in Nederland was kort. En we hebben de tijd gebruikt om weer te conecten met familie en vrienden. Bijna al onze tijd is daaraan opgegaan. Wat prima, goed, fijn, leuk is en een groot cadeau voor ons. Het is fijn en waardevol om tijd door te brengen met hen waarvan we houden. Dankjewel voor de gastvrijheid, luisterend oor en de gezelligheid. We hebben ervan genoten.

Reacties