👟Running my own race 👟

Het begon met een uitdaging. Onze kinderen zitten op een Internationale school en deze school is gebouwd op een berg. Op school doen onze kinderen regelmatig een gate-run. De gate-run start onderaan de heuvel. Onze kinderen moeten de heuvel oprennen- daarna weer van de heuvel af, naar onderaan de heuvel waar een drempel is. Ze moeten deze drempel aanraken om vervolgens weer terug te rennen naar het startpunt. Er was een periode  dat mijn kinderen deze gate-run wekelijks moesten doen. Ze moesten proberen om hun eigen tijd te verslaan. Moet jij je voorstellen: midden op de dag een hardloopwedstrijd op een berg, terwijl je leeft in de tropen waar het altijd minimaal 25 graden is?

We gingen met ons gezin deze hardloopwedstrijd doen en kijken hoe lang we er over deden. Judith onze oudste was binnen 7 minuten terug. Kaleb en Theo kwamen rond de 9 minuten terug. Daarna ging ik. Ik deed er 15 minuten over en ik was helemaal op. Maar het voelde zo goed om te doen! Ik had nog nooit van mijn leven hard gelopen. Dit was het moment waarop een verlangen in mij wakker werd gemaakt. Ik kan hardlopen! Kan ik niet ergens naar toe werken? Net zoals altijd; ben ik nogal een dromer en ga ik voor het hoogste doel. Namelijk 1 marathon! Mijn man moet dan altijd lachen; want hé; je hebt nog geen eens 1 km gerend! Maar hij is ook altijd de persoon die mij steunt en aanmoedigt in mijn “niet-realistische doelen” en mijn dromen “realistischer-concreter” maakt. En het fijne is; hij heeft ervaring met hardlopen!

Als ik iets wil doen; is soms het beste om gewoon te gaan beginnen. Ik begon voor ons huis met 1 rondje lopen en 1 rondje rennen en dat herhaalde ik 4x. Nadat ik dat zes keer had gedaan ging ik hardloopschoenen kopen, want dit is een sport die bij mij past. Ik mag mijzelf verbeteren en ik hoef mijzelf niet te vergelijken met anderen. Sterker nog- er was op dat moment niemand waarmee ik mijzelf kon vergelijken. Nu ren ik 1 kwartier achter elkaar en ben ik mijzelf aan het trainen om 30 minuten achter elkaar te rennen. Gelukkig zijn daar trainingsschema’s voor- en mijn man let goed op mij- dat ik niet geblesseerd raak.

Het mooie aan hardlopen vindt ik dat ik mijzelf steeds mag verbeteren. Hardlopen is voor mij een trainingsproces samen met de Heilige Geest. Hardlopen vraag om constante toewijding(om de dag rennen). Als ik 1 week niet ren, dan ben ik een stuk van mijn conditie kwijt en moet ik weer rustig gaan opbouwen. Ik zie veel overlap tussen hardlopen en mijn leven in geloof wijden aan God. Ook dat vraagt om toewijding. Ook daarin mag ik mijn grenzen verleggen en groeien en streven naar een groter doel: Namelijk om te zijn zoals Jezus was in deze wereld. Dat vraagt soms om mijn vleselijke verlangens of mijn lichaam te negeren en door te zetten. Mij uit te strekken naar het doel dat voor mij ligt, vergetend wat achter ligt. Rennen doe ik vaak alleen. Maar je kan ook een poosje met iemand oprennen. Zo is het ook in het geloof. We hebben allemaal onze eigen race te racen, maar soms mogen we een poosje met elkaar oprennen en elkaar bemoedigen om vol te houden. Om te volharden in geloof. Ren jij mee?