Dappere held

Dappere Held 

Ik leerde haar kennen op een vrijdagmorgen. Elke vrijdagmorgen, met uitzonderingen van de vakanties, komen we als een groepje moeders bij elkaar. De ene keer is het hier, de andere keer is het daar, maar meestal is het gewoon bij mij thuis. We drinken met elkaar een bak koffie, terwijl onze kinderen met elkaar aan het spelen zijn. We delen het leven met elkaar, vertellen verhalen en stellen vragen. De woonkamer wordt in 2 uur tijd vaak een mega zooi, wat we na die tijd met elkaar opruimen. De afwas is voor mij :) Het is mooi om het leven met elkaar te delen. Door mijn huis open te stellen zegen ik op deze manier heel veel vrouwen met kinderen. 

Zij kwam heel trouw elke vrijdag naar deze ochtenden. Vaak was ze de eerste of kwam ze wat vroeger, zodat we samen wat tijd hadden voordat de andere vrouwen kwamen. Op een gegeven moment vroeg ik of ze misschien ook wel eens door te weeks tijd had voor een bakje koffie. En zo groeide onze vriendschap. Ik wil aan je voorstellen mijn vriendin: Frangipani.(*verzonnen naam, vernoemd naar de haar lievelingsboom) Samen met haar man woonde ze al meer dan 8 jaar in Indonesië en ze was zich aan het voorbereiden om in de binnenlanden van Papua te gaan wonen. Samen met haar twee kinderen en haar man. Voor mij is zij een dappere held.

Jaren van voorbereiding gingen er aan vooraf. Nadat ze Indonesisch hadden geleerd kwamen ze hier in Sentani wonen. Vanuit Sentani gingen ze onderzoek doen, welke stam hier een Bijbel nodig heeft. En welke stam hun thuis zou worden. Uiteindelijk hadden ze een bevolkingsgroep/stam gekozen en daarin gingen ze verder onderzoeken. Van uit welke plaatst is de stamtaal ontstaan? Welke dorpen kunnen elkaar verstaan en welke niet? Hoe staat de bevolking tegenover vreemdelingen? Wat is de meest logische plek om te gaan wonen? Tegen de tijd dat wij elkaar leerden kennen, hadden zij inmiddels een centrale plaats uitgekozen. De Awyu bevolking, en begonnen ze met het bouwen van hun huis.

Je zou maar vertaler zijn, terwijl je eerst je eigen huis moet bouwen! Hoe maak je een afvoersysteem, dat niet overloopt als het regent? Hoe zorg je voor elektrischeteit op een plek in de jungle? Hoe zorg je voor Internet? Hoe zorg je voor water? Waarvan ga je het huis bouwen? Wat heb je er voor nodig? Welke bomen en planten wil je laten groeien? En zo kan ik nog wel even doorgaan met de lijst met vragen. Frangipani haar man had zich erin verdiept. Hij leerde wat hij moest weten. Hij kocht de benodigdheden en het gereedschap en begon simpelweg. We baden en leefden met hun mee.

Jefta met de bloem van de boom: Frangipani

Toen hun huis zover gevorderd was, dat ze er in zouden kunnen kamperen. Nam Frangipani het benodigde aan eten voor haar gezin met haar mee en vertrok voor 1 maand naar de binnenlanden. Gelukkig hadden we app contact en op deze manier kon ik nog steeds voor haar bidden. Zoals velen van jullie weten, ben ik niet zo goed in appjes beantwoorden en reageren op berichtjes. :) Maar in gebed sta ik jullie bij. Zo ook met mijn vriendin.

Ze kwam weer terug en ik hoorde de verhalen. Verhalen van ver. Want ook al woont ze nog steeds in hetzelfde land als mij. Ze woont zeker 5 uur bij mij vandaan. Inmiddels woont ze nu voor 3-5 maanden in de stam en komt dan voor een maand terug naar Sentani. MAF is voor haar de enige mogelijkheid om te komen bij haar bevolkingsgroep/de stam. Een MAF-watervliegtuig landt in een riviertje bij een dorp verderop. Vanuit dat dorp nemen ze een 2 uur durende bootreis, om vervolgens aan land nog een kwartier te moeten lopen voordat ze bij hun dorp zijn. Het plan is, dat over een jaar of 10-30, de bijbel-vertaling af is. En de Awyu bevolking de bijbel in hun eigen taal kunnen lezen. In mijn ogen ben je dan een dappere held. Ik mag haar omringen in gebed en haar op alle mogelijke manieren bemoedigen om door te gaan met dit mooie werk. En ik doe dat met vreugde. Moet jij je voorstellen: straks worden duizenden mensen gered door het lezen van Gods Woord in hun eigen taal. Levens worden definitief veranderd door de Kracht van God. Is dat geen vreugde?